Η Ζαρούχλα είναι ορεινό χωριό, έδρα ομώνυμης κοινότητας, της άλλοτε επαρχίας Καλαβρύτων, του νομού Αχαΐας, ένα από τα Κλουκινοχώρια. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.020 μέτρων στις νοτιοανατολικές πλαγιές των Αροανίων, κοντά στα όρια με το νομό Κορινθίας και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Αχαΐας.

        Είναι άγνωστο πότε δημιουργήθηκε η Ζαρούχλα, στο χωριό υπάρχουν δύο ναοί ο ένας του 12ου και ο άλλος του 13ου αιώνα που δείχνει ότι επί Φραγκοκρατίας ήδη κατοικούνταν. Κατά την Φραγκοκρατία η περιοχή που βρίσκεται το χωριό δόθηκε το 1204 φέουδο στον Λατίνο Αρχιεπίσκοπο Πάτρας και αυτός έπειτα την έδωσε στο Αβαείο του Κλουνύ. Η Ζαρούχλα αναφέρεται στην ενετική απογραφή του Γκριμάνι το 1700 με 808 κατοίκους. Το 1806 πέρασε από εκεί ο περιηγητής Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ ο οποίος αναφέρει ότι το χωριό είχε 200 οικογένειες όλοι έλληνες, όπως τους αναφέρει, και ήταν χτισμένο γύρω από τον ποταμό Κράθι^[. Ο Ληκ αναφέρει ότι δεν κατοίκησαν ποτέ Οθωμανοί στο χωριό και λόγω της δυσπρόσιτης θέσης του δεν περνούσαν καν από εκεί.